متداول‌ترین راه برای کوچکتر ساختن ذرات در فلزات از طریق تغییر شکل دادن (deforming ) و گرم کردن آنها است که به نام «بازمتبلورسازی» ( recrystallization ) نیز شناخته می‌شود اما تعیین اینکه این فرایند چگونه در سرعت‌های بالاتر و در مقیاس کوچکتر اتفاق می‌افتد، دشوار است.
کاهش گازهای آلاینده هوا با تولید فلزاتی مقاوم
منبع: https://www.irna.ir/news/84816451/%DA%A9%D8%A7%D9%87%D8%B4-%DA%AF%D8%A7%D8%B2%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%84%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%87%D9%88%D8%A7-%D8%A8%D8%A7-%D8%AA%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%AF-%D9%81%D9%84%D8%B2%D8%A7%D8%AA%DB%8C-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85
این فرایند در زمانی بسیار کوتاهتر از یک ثانیه انجام می‌شود و از یک لیزر برای پرتاب ذرات غیر قابل مشاهده با چشم با سرعت بسیار بالا استفاده می‌شود.
محققان هم اکنون به بررسی سرنوشت ذرات از طریق افزایش تدریجی سرعت تاثیر آنها پرداخته‌اند و به فرایند جدیدی برای تصفیه ذرات رسیده‌اند که به نام «بازمتبلورسازی دینامیک با کمک دوگانه سازی نانو» (nanotwinning-assisted dynamic recrystallization) موسوم شده است.
چند نفر از پژوهشگران از جمله یکی از استادیاران دانشگاه کالگری (کانادا) این مساله را بررسی کردند که چه بر سر آن ذرات می‌آید و برای اولین بار مکانیسمی برای این فرایند یافته‌اند.
دکتر احمد تیامیو به تازگی یافته‌های خود را در این زمینه در نشریه Nature Materials منتشر کرده است.
هر چند متخصصان ذوب فلزها (metallurgists) از روش کوچکتر ساختن آن ذرات آگاه هستند، اما این یک فرایند آسان نیست.
