به نظر می‌رسد که همگرایی میان مجلس، دولت و بخش خصوصی برای احصای مسایل کلیدی، جست و جوی راه‌حل‌های واقع گرایانه و بالاخره تدوین و اجرای یک تقسیم کار ملی، اتخاذ راهبرد اصولی‌تری باشد و به استناد یک نقشه راه روشن، بتوان به ابزار بهتری برای ارزیابی یا انتخاب افراد دست یافت.
بخش خصوصی آماده تسهیل‌گری در شکل گیری چنین گفت‌وگویی است.
منبع: https://www.irna.ir/news/84922693/%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1-%D8%B1%D9%88%DB%8C%D9%87-%D9%87%D8%A7-%D8%B1%D8%A7-%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%B2%DB%8C%D9%86-%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%AF-%DA%A9%D9%86%DB%8C%D9%85-%D8%B5%D9%86%D8%B9%D8%AA-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1
در واقع انگشت اتهامی که اکنون به سوی وزیر صمت نشانه رفته است را باید متوجه حامیان انحصار در هر جا و هر بخش از اقتصاد کشور کرد که سال‌هاست همچون موریانه پایه‌های تولید در ایران را تضعیف کرده است.
خودروسازان داخلی، بیش ازچهار دهه بلای جان مردم و حکمرانان بوده و ایده رهایی از چنین وضعیت نکبت باری نیز در همه ادوار مجلس طرح شده و البته که هیچگاه رای نیاورده است. همچنان‌که هیچ دولتی حاضر نشد به یک جراحی سخت برای درمان تومور بدخیم انحصار خودروسازان داخلی تن بدهد و این اصل ساده اقتصادی را بپذیرد که کیفیت تنها و تنها زاده رقابت است و هیچ انحصاری و هیچ حمایتی، در هیچ کجا به کیفیت ختم نشده است.
در فقدان یک استراتژی روشن برای برون‌رفت از شرایط کنونی، شاخصی برای یک انتخاب بهتر وجود نخواهد داشت و تضمینی برای عملکرد بهتر دولت نیز به دست نمی آید. نه فاطمی امین، بدترین وزیر کابینه است و نه صنعت خودرو با تغییر وزیر بهبود خواهد یافت و به دلیل مخالفت دولت با این تغییر، نتیجه استیضاح هر چه باشد به تضعیف بیشتر دو حوزه کلیدی تولید و تجارت خواهد انجامید.
واقعیت آن است که نه تنها دولت سیزدهم و نه فقط نظام اقتصادی بلکه کل کشور، بیش از همیشه به عقلانیت، انتخاب درست اولویت‌ها و تمرکز منابع (از جمله توجه سیاستگزاران) به نقاط بحرانی نیاز دارد.
سیاهچاله صنعت خودروی کشور که اکنون زیرپای وزیر صمت دهان گشوده و منشا انتقادات بسیار تا مرز استیضاح شده است، می تواند یک نشانه غلط، برای انحراف اذهان از اولویت هایی نظیر «فقدان راهبردهای اصولی» در تصمیمات کلان اقتصادی باشد.
